நுகர்வோர் நீதிமன்றத்தில் சமரச தீர்வு மூலம் இன்சூரன்ஸ் நிறுவன வாடிக்கையாளர்களுக்கு ரூபாய் 12 லட்சம் இழப்பீடு

நாமக்கல் மாவட்ட நுகர்வோர் நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்யப்பட்ட இரண்டு வழக்குகளில் ரூபாய் 12 லட்சம் வழங்க வாடிக்கையாளர்களுக்கு வழங்க இன்சூரன்ஸ் நிறுவனங்கள் ஒப்புதல். இதன் விவரம் வருமாறு.

நாமக்கல் மாவட்டம் ராசிபுரம் அருகே உள்ள முத்துக்காளிப்பட்டி கிராமத்தில் வசித்து வருபவர் செந்தில்குமார் மனைவி கவிதா (53). இவரது மகன் சைலேஸ்வர் கடந்த 2023 ஜனவரி மாதத்தில் காரை ஓட்டிச் சென்றபோது பெருந்துறை அருகே விபத்து ஏற்பட்டு இறந்து விட்டார். இந்த காருக்கு தனியார் இன்சூரன்ஸ் நிறுவனத்தில் (பஜாஜ் அலையன்ஸ் ஜெனரல் இன்சூரன்ஸ் கம்பெனி) இன்சூரன்ஸ் செய்யப்பட்டுள்ளது.

மகனின் இறப்பிற்குப் பின்பு இன்சூரன்ஸ் நிறுவனத்தில் காப்பீட்டுத் தொகையை வழங்குமாறு கவிதா விண்ணப்பம் தாக்கல் செய்துள்ளார். அதிக வேகமாக ஓட்டிச் சென்றதால் கார் விபத்து உள்ளானதால் இன்சூரன்ஸ் தொகை வழங்க முடியாது என்று இன்சூரன்ஸ் நிறுவனம் தெரிவித்துவிட்டது. இதனால் அதிர்ச்சி அடைந்த கவிதா கடந்த 2024 நவம்பர் மாதத்தில் இன்சூரன்ஸ் நிறுவனம் மீது நாமக்கல் மாவட்ட நுகர்வோர் நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தாக்கல் செய்துள்ளார்.

இந்த வழக்கில் சமராச பேச்சுவார்த்தைக்காக வழக்கறிஞர் பி குமரேசனை மத்தியஸ்தராக நியமனம் செய்து நாமக்கல் மாவட்ட நுகர்வோர் நீதிபதி டாக்டர் வீ. ராமராஜ் உத்தரவிட்டார். இதனை தொடர்ந்து நடைபெற்ற பேச்சு வார்த்தையில் சமரச அறிக்கை தாக்கல் செய்யப்பட்டது. சமரச பேச்சுவார்த்தையில் ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட அடிப்படையில் ஒரு மாத காலத்துக்குள்ளாக இன்சூரன்ஸ் நிறுவனம் வழக்கு தாக்கல் செய்தவருக்கு ரூ 9.30,000/- வழங்குமாறு நாமக்கல் மாவட்ட நுகர்வோர் நீதிமன்றம் (02-01-2025) தீர்ப்பளித்துள்ளது.

இதை போலவே மற்றொரு வழக்கில், நாமக்கல் நகரில் மோகனூர் சாலையில் வசித்து வரும் கே வி ராமசாமி மகன் கே ஆர் சுப்பிரமணியம் என்பவர் எல்ஐசி நிறுவனம் மீது தாக்கல் செய்திருந்த வழக்கில் சமராச பேச்சுவார்த்தைக்காக வழக்கறிஞர் ஆர். முரளி குமாரை மத்தியஸ்தராக நியமனம் செய்து நாமக்கல் மாவட்ட நுகர்வோர் நீதிபதி டாக்டர் வீ. ராமராஜ் உத்தரவிட்டார். சமரச பேச்சுவார்த்தையின் அடிப்படையில் வழக்கு தாக்கல் செய்த கே. ஆர். சுப்பிரமணியத்துக்கு ரூ 2,83,336/- ஐ உடனடியாக (02-01-2025) பணம் (டிமாண்ட் டிராப்டாக) வழங்கப்பட்டது.

இன்று நான் – நாளை நீ! – குட்டி கதை

தந்தை இறந்த பின் தன் தாயை கவனிக்க முடியாமல் முதியோர்  இல்லத்தில் சேர்த்து விட்டார் அவரது மகன். மனைவியும் வேலைக்கு போவதால் தன் தாயை வீட்டில் கவனிக்க யாருமில்லை என்ற காரணத்திற்காக முதியோர் இல்லத்தில் சேர்த்து விட்டார். 

மாதத்திற்கு ஒரு முறை தன் தாயை அங்கு சென்று சந்தித்து வந்தார்.  வருடங்கள் பல கடந்தன. ஒருநாள் அவருடைய தாய் ரொம்பவும் முடியாமல் இருப்பதாக தகவல் வந்தது. மகனும் உடனடியாக தன் தாயை சந்திக்கச் சென்றார். 

தாய் சாகும் தருவாயில் இருந்தார்கள். “அம்மா உங்களுக்கு ஏதாவது வேண்டுமா?” என மகன் கேட்டார். இந்த முதியோர் இல்லத்தில் மின் விசிறிகள் எதுவும் இல்லை. காற்று இல்லாமலும், கொசுக் கடித்தும் நிறைய நாட்கள் தூங்காமல் இருந்திருக்கிறேன். இங்கு தரும் கெட்டுப்போன சாப்பாட்டை சாப்பிட முடியாமல் பல நாட்கள் சாப்பிடாமல் தூங்கியிருக்கிறேன். எனவே இந்த இல்லத்திற்கு சில மின் விசிறிகளும் , சாப்பாட்டை கெடாமல் பாதுகாத்து வைத்திருக்க ஒரு குளிர்சாதனப் பெட்டியும் வாங்கிக் கொடுப்பாயா?” என மெல்லிய குரலில் தாய் கேட்டார்.

மகன் ஆச்சரியப்பட்டான். “பல வருடங்களாக நான் உங்களை பார்க்க வருகிறேன். ஒருநாள் கூட இப்படி ஒரு குறையை சொல்லவில்லை. இப்போது மட்டும் ஏன் இதை கேட்கிறீர்கள்?” என கேட்ட மகனின் முகத்தை மெல்ல ஏறெடுத்துப் பார்த்தார்.

“மகனே இங்கு மின் விசிறி இல்லாமல் கொசுக்கடியை தாங்கிக் கொண்டு உறங்குவதற்கு நான் பழகிக்கொண்டேன். இங்குள்ள பசியையும், துன்பங்களையும் என்னால் பொறுத்துக் கொள்ள முடியும். ஆனால் உனது குழந்தைகள் உன்னை இந்த இல்லத்திற்கு அனுப்பும் போது உன்னால் அவற்றை தாங்கிக்கொள்ள முடியாது என நினைத்து வருந்துகிறேன். அதனால் தான் இப்போது கேட்கிறேன்” என்றார்.

வாழ்க்கையில் காயப்படுத்தும் விஷயங்களே கற்றுக்கொடுக்கவும் செய்கின்றன.